kasa — (Balakən) qarağat … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
lejan — (Cəbrayıl, Çənbərək, Gədəbəy, Qafan, Tovuz, Zaqatala) bol, çox. – Bu il bizim armudumuz lejandı (Qafan); – Qartof Cıfıxlıda lejandı (Çənbərək); – Yiməh işməx’ lejanıdı qonaxlıxda dünənnəri (Gədəbəy); – Qavaxlar buralarda qarağat lejan olardı… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gilə — is. 1. Üzümün, narın və s. meyvələrin hər bir dənəsi. Qarağat giləsi. – <Kazım> yoğun qaşlarının altından baxan xırda üzüm gilələrinə oxşar gözlərini bərəldib dedi. . Ç.. Kəhrəbadan seçilməz salxımlar nəzərində; Ağzında şaqqıldayıb hər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
giləmeyvə — is. bot. Gilə şəklində bitən meyvələrin (məs.: üzüm, moruq, qarağat və s.) ümumi adı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
giləmeyvəlilər — cəm bot. Üzüm, moruq, qarağat və bəzi başqa meyvələrin daxil olduğu bitkilər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xırdameyvə(li) — sif. Meyvələri xırda, kiçik olan (gilənar, qarağat və s.). Xırdameyvə ağaclar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yovşan — is. bot. Mürəkkəbçiçəklilər fəsiləsindən kəskin qoxulu ot və yarımkol bitkisi. Yovşan arağı (distillə yolu ilə yovşandan çəkilmiş cövhər). – Muğanda qarağat, yovşan yerinə; Çinarlar boy atdı cərgələnərək. S. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti